Άντρη Ηροδότου – Απώλεια ακοής, περιθωριοποίηση και επαγγελματική αποκατάσταση
Η Άντρη Ηροδότου είναι 27 ετών και γεννήθηκε στη Νότια Αφρική. Είναι βαρήκοη εκ γενετής. Σπούδασε στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου στο τμήμα Νηπιαγωγικών. Το 2019 αποφοίτησε, και το 2020 διορίστηκε σε δημόσιο νηπιαγωγείο της Πάφου.
Η Συνέντευξη της Άντρης Ηροδότου
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το λειτούργημα της νηπιαγωγού;
Δεν ήταν τόσο εύκολο να αποφασίσω τι θέλω να γίνω. Μετά από πολλή σκέψη έγινα νηπιαγωγός. Για να είμαι ειλικρινής δεν ήταν η πρώτη μου επιλογή ή το όνειρό μου εφόσον έχω να αντιμετωπίσω το πρόβλημα ακοής και πίστευα ότι δε θα μπορούσε να ανταποκριθώ κατάλληλα. Στην πορεία αυτή η άποψή μου άλλαξε γιατί πίστευα ότι θα τα κατάφερνα λόγω της αγάπης που τρέφω για τα παιδιά.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζεις στην καθημερινότητα αλλά και στην επαγγελματική σου ζωή λόγω της απώλειας ακοής;
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζω στην καθημερινότητα είναι ότι δυσκολεύομαι να κατανοήσω τη συνομιλία των ατόμων όταν υπάρχει πολλή φασαρία. Στο τηλέφωνο καταλαβαίνω αλλά δυσκολεύομαι όταν κάποιος μιλά πάρα πολύ γρήγορα με αποτέλεσμα να χάσω το θέμα της ομιλίας. Ως προς την επαγγελματική μου ζωή, δυστυχώς, όταν πρωτοδιορίστηκα, μας χτύπησε η πανδημία με αποτέλεσμα να έχω δυσκολίες στη δουλειά. Δυσκολεύομαι να επικοινωνήσω με τους γονείς και τους συνάδελφους μου επειδή φορούν μάσκα και δεν μπορώ να διαβάσω τα χείλη τους. Για να συνεννοηθούμε πρέπει να κατεβάζουν τη μάσκα. Ευτυχώς όμως, έχω και τη βοηθό μου που είναι το στήριγμα μου στις δυσκολίες που αντιμετωπίζω στο σχολείο. Ακόμα και εκτός σχολείου δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δε γνωρίζουν ότι υπάρχουν μάσκες με διαφάνεια, οι οποίες είναι όπως την πυραμίδα έρχονται μπροστά ως γωνία και δεν κολλούν στο στόμα, με αποτέλεσμα να θολώνει η διαφάνεια από σάλιο και να μην είναι προσβάσιμο οπτικά. Επίσης, για παράδειγμα όταν πάω σε φούρνους, καφετέριες, κλπ και υπάρχει φασαρία και τους λέω να κατεβάσουν τη μάσκα για να τους καταλάβω και αυτοί αρνούνται. Δυστυχώς, η πανδημία μας έφερε πολλές δυσκολίες σε εμάς που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητά μας και την απώλεια ακοής.
Πώς επιτυγχάνεται η επικοινωνία σου με τα παιδιά, δεδομένου της ύπαρξης απώλεια ακοής;
Πολλές φορές όταν κάνω μάθημα στα παιδιά και θέλουν να μου πουν κάτι και δεν τους καταλαβαίνω από μακριά, τους πλησιάζω για να τους κατανοήσω. Είμαι τυχερή που έχω τη βοηθό μου δίπλα μου για όσα δεν καταλαβαίνω.
Τι αγαπάς περισσότερο και τι λιγότερο στη δουλειά σου;
Αγαπώ περισσότερο το ότι μπαίνοντας μέσα στην τάξη, ξεχνάω τα προβλήματα που υπάρχουν στην προσωπική μου ζωή. Αγαπώ το ότι ασχολούμαι με παιδιά και νιώθω ότι και εγώ γίνομαι παιδί μαζί τους. Παίζουμε, χορεύουμε και τραγουδάμε. Επίσης, αγαπώ το ότι τα παιδιά με εκπλήσσουν καθημερινά οδηγώντας με στα δικά τους μονοπάτια σκέψης και δημιουργίας. Είναι πολλά αυτά που αγαπώ στη δουλειά μου. Τι αγαπώ λιγότερο; Κυρίως το ότι κάποιοι ακόμα πιστεύουν ότι το νηπιαγωγείο είναι μέρος φύλαξης και θεωρούν εύκολο το επάγγελμα. της νηπιαγωγού/ Επίσης, θυμώνω όταν οι γονείς δεν περνούν αρκετό χρόνο με τα παιδιά τους και κατηγορούν άδικα τους εκπαιδευτικούς μη γνωρίζοντας τη σκληρή δουλειά που κάνουν με σκοπό, πέραν από τη μάθηση, να προσφέρουν χαρά και αγάπη στα παιδιά. Τέλος, δε μου αρέσει το φόρτο εργασίας σε ότι αφορά το διοικητικό γραφειοκρατικό κομμάτι αλλά και τον μεγάλο αριθμό παιδιών ανά νηπιαγωγό και ιδιαίτερα σε τάξεις με μικρή χωρητικότητα.
Τι μας μαθαίνει τελικά το νηπιαγωγείο; Στα παιδιά, αλλά και σε εμάς τους ενήλικες;
Το νηπιαγωγείο εστιάζει και προάγει τρόπους εκμάθησης ώστε τα παιδιά να αναπτύξουν τις ικανότητες τους. Μας μαθαίνει ότι όλοι είμαστε ίσοι, και έχουμε τις ίδιες ανάγκες, για αγάπη, στοργή, ασφάλεια, αποδοχή κλπ. Μας μαθαίνει και μας δείχνει καθημερινά πόσο τυχεροί είμαστε που κάνουμε αυτό το λειτούργημα. Μας βελτιώνει και ως παιδαγωγούς και ως ανθρώπους. Το νηπιαγωγείο είναι η πηγή ζωντάνια και αιώνιας νιότης!
Πού κρύβεται το μυστικό για να μη χάνει μια νηπιαγωγός την όρεξη και το κέφι της για δουλειά, τη στιγμή που αντιμετωπίζει καθημερινά αρκετές δυσκολίες;
Το μυστικό είναι να μην τα βάζει κάτω. ΠΟΤΕ! Τα παιδιά με την αγάπη τους μας δίνουν καθημερινά δύναμη προσφέρουν κουράγιο, αισιοδοξία και χαμόγελο ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Αν μπορούσες να δώσεις μια συμβουλή στους γονείς που έχουν παιδιά στο νηπιαγωγείο, ποια θα ήταν αυτή;
Να περνούν όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μαζί τους, να τους διαβάζουν παραμύθια και όχι μόνο, να παίζουν μαζί τους!
Να είναι οι ίδιοι το καλό παράδειγμα για τα παιδιά τους, γιατί η συμπεριφορά του γονιού είναι πρότυπο για τα παιδί. Να δείξουν ενδιαφέρον για όσα τους λένε τα παιδιά τους, να ακούν τα συναισθήματα τους, τα θέλω τους, να τα ενθαρρύνουν και να δείχνουν θετική συμπεριφορά απέναντι στη μάθηση και στο σχολείο. Τα παιδιά είναι ο καθρέφτης μας. Τα παιδιά δε θέλουν λόγια αλλά πράξεις! Πράξεις από τα πρότυπα τους! Τους γονείς τους!
Βίωσες περιθωριοποίηση και ρατσισμό κατά τα μαθητικά σου χρόνια;
Βίωσα την περιθωριοποίηση και τον ρατσισμό και στο Δημοτικό, αλλά και στο Γυμνάσιο. Ο λόγος που βίωσα είναι ότι δε γνώριζαν τι ήταν το άτομο με απώλεια ακοής, μάλλον επειδή δεν έχουν μάθει αυτό τον ορισμό στην καθημερινότητά τους. Από πολύ μικρή ηλικία δε μιλούσα πολύ καθαρά ούτε άκουγα καλά και με περιθωριοποιούσαν επειδή ήμουν το «παράξενο» κορίτσι του σχολείου. Με όλα αυτά που βίωσα κλείστηκα στον εαυτό μου με αποτέλεσμα να μη δείχνω ποια πραγματικά είμαι. Πολλές φορές δεν ήμουν ειλικρινής με τους άλλους ότι έχω απώλεια ακοής και προσπαθούσα να κάνω διάφορα πράγματα για να κερδίσω τη φιλία τους ενώ έχανα τον εαυτό μου. Είχα την οικογένεια, τους συγγενείς μου και τους εκπαιδευτικούς που με στήριζαν όλες αυτές τις δυσκολίες που αντιμετώπιζα και μια μέρα συνειδητοποίησα ότι δεν έπρεπε να τα βάζω κάτω και να κρατάω ψηλά το κεφάλι μου. Όλα αυτά που έζησα με έκαναν πιο δυνατή και έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου «ότι και να γίνει θα τα καταφέρω! Δε χάνεται και ο κόσμος!» Τώρα έχω λίγους και καλούς φίλους που κατανοούν το πρόβλημα που έχω και με στηρίζουν. Όπως είπε ένας σοφός μαγεία είναι να πιστεύεις τον εαυτό σου, αν μπορείς να το κάνεις αυτό, μπορείς να κάνεις τα πάντα!
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι ότι σκέφτομαι να κάνω μεταπτυχιακό στην Ειδική Αγωγή έτσι ώστε να διοριστώ στη Σχολή Κωφών και να διδάξω στα παιδιά με τη χρήση της νοηματικής γλώσσας.
Ένα δικό σου μήνυμα προς τα άτομα με απώλεια ακοής που αναζητούν την επαγγελματική τους αποκατάσταση;
Το μήνυμα μου προς τα άτομα με απώλεια ακοής είναι να πιστεύουν στον εαυτό τους και να ξέρουν ότι δεν υπάρχει «δεν μπορώ», «δε θα καταφέρω γι’ αυτό που είμαι» υπάρχει το «δε θέλω». Όλοι μας μπορούμε να κάνουμε τα πάντα αρκεί να έχουμε πίστη!
