Γιατί αποκαλούσαν τον παλιό Ρονάλντο “Φαινόμενο”;

Τον Σεπτέμβριο του 1994, στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, η Μπάγερ Λεβερκούζεν (που εν τέλει προχώρησε μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης) υποδέχθηκε την Αϊντχόφεν, με τους Γερμανούς να θεωρούνται τα φαβορί. Η αναμέτρηση ολοκληρώθηκε με σκορ 5-4, και ο Γερμανός παρουσιαστής, κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου, παρατήρησε ότι προφανώς παρακολουθούσαμε έναν αγώνα “Μπάγερ εναντίον Ρονάλντο”. Ο Βραζιλιάνος επιθετικός, που είχε μόλις μετακομίσει από τη Βραζιλία στην Ολλανδία λίγο πριν από έναν μήνα, είχε σημειώσει τρία γκολ (το ένα με σουτ εκτός περιοχής και το άλλο με πέναλτι που κέρδισε και εκτέλεσε ο ίδιος) και είχε καταφέρει να διαλύσει την έμπειρη γερμανική άμυνα. Πέντε ημέρες μετά τον αγώνα, ο Ρονάλντο γιόρτασε τα 18α γενέθλιά του!

Στο τέλος του αγώνα, ο 34χρονος Ρούντι Φέλερ, που βρισκόταν στα τελευταία στάδια της καριέρας του, μιας καριέρας που είχε σημαντικές διακρίσεις όπως ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και ένα Champions League, σχολίασε εκστασιασμένος: “Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα δει έναν 18χρονο να παίζει με αυτόν τον τρόπο”.

Δύο χρόνια αργότερα, μετά από 54 γκολ σε 57 αγώνες, ο Ρονάλντο μετακόμισε πιο νότια, στη Βαρκελώνη, για να προσθέσει στην καριέρα του μια ακόμη εντυπωσιακή σεζόν με 47 γκολ σε 49 αγώνες, μερικά από αυτά εξαιρετικά, και μια ακόμη αξέχαστη δήλωση από αντίπαλο.

Αυτή τη φορά, ο Χόρχε Βαλντάνο της Ρεάλ Μαδρίτης περιέγραψε απόλυτα την εμπειρία του να παρακολουθεί τον Ρονάλντο να ξεκινάει μια απίθανα γρήγορη επίθεση με την μπάλα στα πόδια και να την ολοκληρώνει με γκολ, ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο, όσο μεγάλο ή οργανωμένο κι αν ήταν αυτό: “Ο Ρονάλντο δεν είναι ανθρώπινο ον. Είναι ένα σμήνος”.

Σε έναν παράλληλο κόσμο (εάν υπάρχει), ο 23χρονος Ρονάλντο δεν υπέστη τραυματισμό στην Ιταλία, δεν έμεινε μήνες σε νοσοκομεία και δεν αναγκάστηκε να αποσυρθεί πρόωρα από το ποδόσφαιρο. Σε αυτόν τον κόσμο, πιθανότατα δεν θα υπάρχουν ποτέ παιδιά που θα ρωτήσουν: “Μπαμπά, γιατί έλεγαν τον παλιό Ρονάλντο ‘Φαινόμενο’;”